Ο Εσκομπάρ, το αυτογκόλ στο Μουντιάλ και η δολοφονία του

To Μundial του 1994 στις ΗΠΑ και το κλίμα τρομοκρατίας από τα καρτέλ ναρκωτικών στην Εθνική Κολομβίας που οδήγησε τελικά στην δολοφονία του Αντρές Εσκομπάρ

Στις 2 Δεκεμβρίου του 1993 ο Πάμπλο Εσκομπάρ έπεσε νεκρός. Την ίδια στιγμή ο θάνατός του σηματοδοτούσε μια νέα εποχή παρακμής στην Κολομβιανή κοινωνία.

Λίγους μήνες αργότερα ο πόλεμος των καρτέλ ναρκωτικών ήταν έντονος στην χώρα, την στιγμή που η Εθνική Κολομβίας, ετοιμαζόταν για το  Μουντιάλ των ΗΠΑ.

Οι  βαλίτσες των παικτών ήταν γεμάτες ελπίδα αφού η Κολομβία εξασφάλισε την πρόκριση νικώντας 5-0 την κυρίαρχου του προηγούμενου Παγκοσμίου Κυπέλλου, Αργεντινή.

Η πορεία της Κολομβίας

Η πορεία της Κολομβίας ξεκίνησε με ήττα στην φάση των ομίλων, όπου έχασε με 3-1 από την Ρουμανία.

Η ήττα αυτή οδήγησε σε μεγάλη αναταραχή πίσω στην Κολομβία μιας και οι βαρόνοι των καρτέλ ναρκωτικών είχαν στοιχηματίσει τεράστια ποσά στην ομάδα τους.

Το αποτέλεσμα ήταν μια σειρά από απειλητικά μηνύματα που απευθύνονταν στην Εθνική Κολομβίας και έσπειραν τον τρόμο.

Οι απειλές στην Εθνική Κολομβίας από τα καρτέλ ναρκωτικών

Επιστρέφοντας στα δωμάτιά τους μετά τον αγώνα οι ποδοσφαιριστές της Κολομβίας είδαν ένα… μήνυμα να τους περιμένει στις οθόνες των τηλεοράσεων.

Το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο: Ο Γκαμπριέλ Γκόμες δεν έπρεπε να αγωνιστεί στο επόμενο παιχνίδι αλλιώς όλοι τους θα κατέληγαν νεκροί.

Ο προπονητής έθεσε τον Γκόμες εκτός ομάδας και εκείνος μόλις πληροφορήθηκε τα νέα ανακοίνωσε πως εγκαταλείπει το ποδόσφαιρο.

Οι απειλές που δεχόντουσαν οι παίκτες της ομάδας για να πετύχουν νίκη στον αγώνα απέναντι στις ΗΠΑ δεν είχαν τελειωμό.

Μετά την ήττα από την Ρουμανία ο αμυντικός Λουις Ερέρε ενημερώθηκε από την οικογένειά του πως ο αδερφός του είχε βρει τραγικό θάνατο σε τροχαίο.

Κανείς δεν μπορούσε να σκεφτεί πως αυτό συνέβη τυχαία αφού λίγους μήνες νωρίτερα, λίγες ημέρες μετά την δολοφονία του Πάμπλο Εσκομπάρ, ο γιος του Λουίς Ερέρε είχε απαχθεί στο Μεντεγίν. Μπορεί ο Ερέρε να είχε καταφέρει να τον πάρει πίσω αλλά ο εφιάλτης παρέμενε ζωντανός.

Στην τελευταία συνάντηση των παικτών πριν το παιχνίδι με τις ΗΠΑ δεν μιλούσε κανείς. Η ένταση σε όλους ήταν εμφανής ενώ χαρακτηριστική ήταν η φράση του Ασπρίγια που εξομολογήθηκε αργότερα, πως την ώρα που ακούστηκαν οι εθνικοί ύμνοι των ομάδων, σκεφτόταν μόνο από πού θα ερχόταν η πρώτη σφαίρα.

Σε αυτό το κλίμα τρομοκρατίας οι  ποδοσφαιριστές της Κολομβίας έβαλαν τα δυνατά τους κυνηγώντας την νίκη, δημιουργώντας αμέτρητες ευκαιρίες ωστόσο δεν κατάφερναν να πετύχουν το πολυπόθητο γκολ.

Σαν να μην έφτανε αυτό, μετά από χαμηλή σέντρα του Τζον Χάρκνες, ο αμυντικός Αντρές Εσκομπάρ, προσπάθησε να κάνει τάκλιν για να απομακρύνει την μπάλα. Δυστυχώς δεν βρήκε την μπάλα όπως έπρεπε και εκείνη κατευθύνθηκε στην αφύλαχτη γωνία του τέρματος καταλήγοντας στα δίχτυα, αφού ο τερματοφύλακας είχε κατευθυνθεί προς την άλλη πλευρά.

Ο Αντρές Εσκομπάρ στο 35ο λεπτό της αναμέτρησης είχε κάνει ένα τραγικό λάθος και έδωσε το προβάδισμα στις ΗΠΑ πετυχαίνοντας αυτογκόλ.

Στο 52ο λεπτό ο Earnest “Earnie” Stewart πέτυχε το 2ο γκολ του αγώνα και το σκορ διαμορφώθηκε 2-0 υπέρ των ΗΠΑ. O Valencia σκόραρε στο 90’ και τελικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε σε 2-1.

Στον επόμενο αγώνα η Κολομβία κέρδισε την Ελβετία με 2-0 ωστόσο η νίκη αυτή δεν είχε καμία σημασία αφού οι ΗΠΑ επιβλήθηκαν της Ρουμανίας με 1-0 και πέρασαν στην επόμενη φάση.

Το αυτογκόλ του Εσκομπάρ αποδείχτηκε μοιραίο και όπως φάνηκε αρκετοί ήταν εκείνοι που είχαν καταλάβει τι θα ακολουθούσε.

Χαρακτηριστικό είναι πως ο 9χρονος ανιψιός του Εσκομπάρ που παρακολουθούσε τον αγώνα με τις ΗΠΑ μόλις είδε το αυτογκόλ είπε στην μητέρα του πως θα σκοτώσουν τον Αντρές.

Μετά τον αποκλεισμό της Κολομβίας όλη η ομάδα επέστρεψε στην πατρίδα της με έντονο τον φόβο για το τι θα ακολουθούσε.

Ο ίδιος ο Εσκομπάρ είχε συμβουλέψει τον Ασπρίγια να μείνει μακριά από τα φώτα και τις δημόσιες εμφανίσεις καθώς όλοι γνώριζαν πως στην χώρα τους οι διαφορές λύνονταν με … δραστικά μέτρα.

Ο Εσκομπάρ ακύρωσε οικογενειακό ταξίδι που είχε προγραμματίσει στη Nevada και γύρισε στο Μεντεγίν.

Επιστρέφοντας, δημοσίευσε ένα άρθρο στην εφημερίδα της Μπογκοτά «El Tiempe» στο οποίο μίλησε για τον αποκλεισμό της ομάδας, αναφέροντας μεταξύ άλλων:  «Η ζωή δεν τελειώνει εδώ. Πρέπει να συνεχίσουμε. Η ζωή δεν μπορεί να τελειώνει εδώ. Όσο δύσκολο κι αν είναι, πρέπει να σταθούμε ξανά στα πόδια μας».

Το τέλος του Εσκομπάρ

1η Ιουλίου του 1994 ο Εσκομπάρ βγήκε να διασκεδάσει στην πόλη του. Κάποιοι λένε πως ήταν με φίλους του ενώ άλλοι ότι ήταν με την σύντροφό του Πάμελα Κασκάρδο, με την οποία σύντομα θα παντρευόντουσαν. Γύρω στις 3 τα ξημερώματα της 2ας Ιουλίου η παρέα που είχε καταλήξει στο μπαρ El Indio αποχώρησε και ο Εσκομπάρ κατευθύνθηκε στο αυτοκίνητό του.

Εκεί τον περίμεναν τρεις άνδρες που άρχισαν να του φωνάζουν για το αυτογκόλ που είχε σημειώσει. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα κάποιος από αυτούς τράβηξε ένα 38άρι όπλο και τον πυροβόλησε έξι φορές. Μάρτυρες που βρισκόντουσαν στην γύρω περιοχή υποστηρίζουν πως ο άνθρωπος που τον πυροβόλησε πριν από κάθε σφαίρα φώναζε «Γκοοοοόλ».

Οι τρεις άνδρες επιβιβάστηκαν σε ένα φορτηγάκι και έφυγαν αλλά κάποιοι είχαν προλάβει να δουν τις πινακίδες του οχήματος.

Ο Εσκομπάρ μεταφέρθηκε σε άσχημη κατάσταση στο νοσοκομείο όπου κατέληξε μισή ώρα αργότερα.

Το ίδιο κιόλας βράδυ συνελήφθη ο Ουμπέρτο Κάστρο Μουνιός που έκανε δουλειές για αρκετά καρτέλ ναρκωτικών στο Μεδεγίν.

Εκείνη την περίοδο ήταν οδηγός του Σαντιάγο Γκαλόν, ενός βαρόνου ναρκωτικών που είχε στοιχηματίσει τεράστια ποσά στους αγώνες του Παγκοσμίου Κυπέλλου και στη χώρα του.

Ο Μουνιός ομολόγησε την πράξη του και πήρε όλη την ευθύνη πάνω του. Τον Ιούνιο του 1996 καταδικάστηκε σε 46 χρόνια φυλάκισης ωστόσο μετά από 11 χρόνια εγκλεισμού, το 2005, αφέθηκε ελεύθερος λόγω καλής διαγωγής.

Ο Εσκομπάρ είχε θεωρηθεί υπεύθυνος για τον αποκλεισμό της ομάδας του από το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου με το αυτογκόλ του και το πλήρωσε με την ζωή του.

Η κηδεία του 27χρονου Αντρές Εσκομπάρ έγινε σε κλίμα βαθιάς θλίψης και 120.000 άνθρωποι έδωσαν το παρών για να πουν το τελευταίο αντίο στον «El Caballero del Futbol», δηλαδή τον τζέντλεμαν του ποδοσφαίρου όπως τον αποκαλούσαν πάντα.

Ο Εσκομπάρ ήταν από τους πιο αγαπητούς ανθρώπους στο Μεδεγίν εκείνη την εποχή και πολλές φορές με το αυτοκίνητό του τριγυρνούσε στις φτωχογειτονιές, μοιράζοντας δώρα στα παιδιά.

Το 2002 στο Μεδεγίν στήθηκε άγαλμα προς τιμήν του, ενώ το 2010 κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ με τίτλο “The 2 Escobars” που παρουσίαζε τις ζωές των Πάμπλο και Αντρές Εσκομπάρ οι οποίοι, παρόλο που δεν είχαν καμία συγγένεια, είχαν πολλά κοινά χαρακτηριστικά που σημάδεψαν καθοριστικά τις πορείες τους.